وتحت التراب رميانى
بحبك إنت
وساكنة فى حشايا
كان نفسى منك
تخدينى فى حضنك
أتارينى فقير
والفقر مايضمك
مش عيب
وأنا منك
ولون شمسك
مرسوم على وجهى
وإن كان لونى قمحى
ده من خير أرضك
أنا المصرى
أنا النيل
أنا الفرعون
إله عصرك
فى المقبرة
محافظ على رسمك
صابر أنا
وعايش على أرضك
فقير والحال مابيتغير
وكل يوم
أحيي علمك
صابر أنا
على حال
وياما سهرت ليالى
أصون عهدك
والعهد غال
لاجوع شاغلنى
ولافقر محيرنى
حصوة رمل
من أرضك
تروى عطشى
وتشبع جوعى
بس خدونى إنت
فى حضنك ياأمى
دأنا شايلك
بين قلبى ودمى
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire